തമിഴ്തുടിക്കുന്ന നറുചോലത്തിന് -
മാറാത്തോരുടയാടായണിഞ്ഞവളേ...
നിന്റെ തിരുനെറ്റിയിലെ ഇനിയും -
മായത്തോരാ ശൈവവിഭൂതി...
നോക്കിലെ അളവോഴിയാത്ത -
തമോഗര്ത്ത ഗോളങ്ങള് ...
സഹ്യാദ്രിയിലെ കാട്ടുചോലപോല് -
ആര്ദ്രമായോഴുകുന്ന നിന്റെ കണ്പുരികങ്ങള് ...
നൃത്തം വയ്ക്കുന്ന നയന മയൂരത്തിന്റെ -
പീലികള്.. ആഹാ എന്തൊരു വശ്യത ...
ഏതോ ദേവ ശില്പ്പിതന് മാസ്മര -
കരങ്ങളാല് ജാതരൂപതേ...
നിന്റേതു ഉരുകിയോലിക്കാത്ത -
ഹിമാദ്രിയുടെ ലാവണ്യം ...
നീയല്ലു ആ രുദ്രമൂര്ത്തിക്ക്കായ് -
പര്ണങ്ങള് ഭുജിച്ചത് ...
നിന്റെ നറു നൂലിഴയും മധ്യാംഗം..
ക്ഷീരമുതിര്ക്കുന്ന , കാട്ടുനീര്ച്ചാല്..
പൈതൃകമായ .. ഹിമശൈലങ്ങള്..
നിമ്നോമ്ന്നതങ്ങള്...
ചടുലമെങ്ങിലും ലാസ്സ്യമാം -
അംഗതരംഗങ്ങള് ...
ഹേ.. കാളിദാസാ മഹാഗുരോ..
ഓര്ക്കുന്നു നിന്നെ ഒരിക്കല്ക്കൂടി ..
ഭജിക്കുന്നു ഞാനീ ഹിമപുത്രിയെ, പ്രകൃതിയ ..
എന്നിലുടഞ്ഞ് അലിയുന്ന , ശക്തിയെ ..
സുഖാസ്ത്രമെയ്യുന്ന മനുഷ്യ ബിംബ ത്തെ ...
